پایگاه خبری و اطلاع رسانی فداغ نیوز گزیده خبرهایی از ایران – منطقه گراش – فداغ – لارستان و بندرعباس
مصرف روزانه یک قاشق مرباخوری عسل باعث افزایش طول عمر و سلامتی بدن می شود.
بیشتر کسانی که عمر طولانی کرده اند به صورت منظم عسل مصرف می کرده اند.
یک نکته جالب ، افرادی که مرتب عسل مصرف می کنند نسبت به دیگران کمتر به سرطان و بیماری های دیگر مبتلا می شوند!
یکی از خصوصیات عسل کوهی فداغ ، خالص بودن آنهاست که بیشتر از گل و گیاهان تغذیه شده توسط زنبوران در کوهها تولید می شود .
عسل فداغ به دلیل خالص بودن منحصر بفرد می باشد و این دلیل صادرات انبوه آن به کشورهای حاشیه خلیج فارس می باشد .
با آغاز فصل برداشت عسل طبیعی از کوههای فداغ که محل لانه زنبورهای عسل می باشد مصاحبه ای با آقای کریم تنها که در این راه دارای سابقه ای بیست ساله می باشد انجام داده ایم که برای آگاهی از نحوه برداشت این محصول پرانرژی و البته گرانقیمت منتشر می نماییم .
آقای کریم تنها با همکاری احمد زرع سالهاست در این راه تجربه کسب کرده اند و در ابتدا خواهش و سفارشی برای افرادی داشتند که در فصل غیر برداشت اقدام به برداشت غیر قانونی از این محصول خدادادی ننمایند .
معمولا فصل برداشت تابستانه عسل از کوههای فداغ ، از اول خردادماه شروع می شود .
آقای تنها دربخشی از سخنان خود اشاره ای داشتند بر خطراتی که یک کوهنورد در راه برداشت عسل او را تهدید می کند .
از جمله خطرات احتمالی می توان به سقوط از ارتفاعات و در صورت ناشی بودن احتمال حمله زنبوران به فرد را نام برد.
ایشان فرمودند معمولا کسانیکه قصد برداشت عسل را دارند جهت در امان ماندن از حمله زنبورها باید از پوشیدن لباس سیاه و تیره خودداری نمایند چون زنبور عسل از رنگ تیره متنفر می باشد به همین دلیل است که کوهنوردانی که جهت برداشت عسل اقدام می نمایند از لباس سفید استفاده می کنند.
آقای تنها در بخشی دیگر از سخنان خود از نحوه برداشت عسل در ارتفاعات صعب العبور اشاره کردند که بایستی از پله و طناب برای بالارفتن از آنها استفاده کرد.
آقای تنها و همکارش آقای احمد زرع به برداشت عسل در کوهها و ارتفاعات را در وحله اول به عنوان تامین امورات زندگی و بعد هم به عنوان یک ورزش مفرح نگاه می کنند .
آقای تنها در پایان اظهار امیدواری کردند که با کمک خداوند متعال همیشه سعی داشته بهترین عسل را در اختیار شهروندان فداغی و غیر فداغی قرار دهد
سلام
گزارش جالبی بودومرابه یاد سالهای دور انداخت که فراوانی نعمت عسل آنگونه بود که به مرحوم مادر می گفتم :مادر، فلضلی falazi(نان محلی خاص صبحانه) بپز – تا بروم برای صبحانه عسل بیاورم . شاید جوانهای امروزی باورشان نشود! مستقیم به طرف دامنه های تپه شمالی ارد(پرسفید) می رفتم به یکی دو کندو سر می زدم اندوخته های آن زبان بسته ها را نصف می کردم: نصف برای خودشان، نصف برای خودم. ضمنا نانک (قسمت نوزادان زنبور عسل) را هم به هیچ وجه برنمی داشتم. به این ترتیب کندو آسیب چندانی نمی دید ودر فاصله کوتاهی بازسازی می شد وجمعیت آنها نیز زیاد می شد…. خلاصه مطلب آنکه ظرف کمتر از نیم ساعت عسل تازه صد در صد طبیعی سر سفره آماده می شد واعضای خانواده بانشاط ودل خوش از این نعمت بهشتی خدا دادی استفاده می کردند……..جای شما سبز وبه راستی یاد و صد یاد از آن روزها…